Մի անգամ Ամանորին ես  ուզեցի, որ Ամանորը չվերջանա։Իսկ հենց ամանորյա գիշերը ես արթնացա ու տեսա, որ Ամանորի նույն օրն է։ Ես երազանք պահեցի, որ հետ գամ։ ՈՒ  հենց նորից քնեցի հետո արթնացա ու տեսա․ որ ստացվեց։

Իսկ մյուս տարվա նոր տարվան ես ուզեցի դառնալ փերի։ Երբ արթնացա, տեսա, որ կարողանում եմ թռչել, ես սկսեցի թռչել ու տեսա, որ բոլոր մարդիկ տխուր են։ Ես օգտագործեցի իմ կախարդանքը։ ԵՎ բոլորին ուրախացրեցի, իսկ հետո մինչև նոր տարվա հաջորդ օրը գնացի տուն և ուզեցի, որ ամեն ինչ լինի ինչպես կար։

Բարև, սիրելի՛ աղվես։ Ես ձեր հեքիաթը կարդացի և հասկացա, թե  ինչի ագռավը քեզ  չտվեց պանիրը, որովհետև դու կարող էիր իրենից խնդրեիր,  ես հեսա կասեմ ինչի։

Ագռավը չտվեց քեզ պանիրը, որովհետևնա էլ էր ուզում ուտել, դու կարող էիր խնդրերիր նրանից կեսը։

Բարև, սիրելի՛ ագռավ։  Ես որ կարդացի ձեր նամակը, ես հասկացա, որ դու սոված էիր, բայց դու կարող էիր աղվեսին պանրի կեսը տայիր, որ սենց

խառն ու խշտիկ չլիներ։  Ես շատ կուզեի ամեն ինչը հետ տանել,որ պատմության վերջում  դուք միասին պանրի կտոր ունենայիք և ապրեիք հաշտ ու համերաշխ։